Şöyle diyim, her yere, her zaman yürürdü. kıyafet, ayakkabı, hava falan hiç fark etmez.
1922 yılında Balıkesir'in Balya kasabasının bir köyünde doğmuş. İlkokul 3 sonrası yok. Beklendiği üzere çoban olarak hayata tam atılmışken, bir öğretmenin yönlendirmesi ile komşu köyün okuluna devam etmiş. 5 km yol. Her gün yürümüş. 5. sınıf bittiğinde ise mecbur Balya kasaba okuluna, 14 km yol. Perşembe öğleden sonraları yürüyerek köye dönmüş, Cumartesi'leri gene yürüyerek Balya'ya.
Lise sonrası Teknik Üniversite yılları. Ben onu ilk hatırladığım yıllarda Teknik Üniversite'de Profesördü. Hava güzelse erkenden, İstanbul Esentepe'den yola çıkar, Maslak'a yürüyerek giderdi. 6-7 km. Hafta sonları ise sabah evden çıkar, ya Yıldız parkına, ya da Belgrad ormanına. Bütün gün yürüyüp gelirdi. En son birlikte yürüyüş yaptığımızda 97 yaşındaydı. Belgrad ormanında tam tur atmıştık (6 km). Bir kez daha anlamıştım, sağlıklı olmanın sırrı yürümek.
Küçüklüğümde, gençliğimde yürümeyi seven bir çocuk olmadım. Nadiren beni de Yıldız Parkına götürürdü, dönüşte taksiye binmek zorunda kalırdık. Üniversite yıllarımda kolay bir trekking parkuru turuna katıldım günübirlik, sonra bir hafta yattım ağrıdan.
Sonra sonra, yurt dışı seyahatlerimizde çok yer görme sevdası ile, yürüme performansım arttı. Sonra da bu yürümeler, şehir içlerinden parklara, bahçelere, doğal güzellikleri görme amacına dönüştü. Ve gene sonra sonra 45 yaşımda, ben şehirde değil, doğada yürümek istiyorum demeye başladım. Ben ki İzmir'li yürüyüşçülerin çok iyi bildiği Balçova terapi ormanı etabının yarısını zor yürüyen Neşe, şimdi bir yürüyüş günlüğü yazıyorum.
Bunu yazıyorum diye süper yürüyüşçüyüm diye düşünülmesini istemem. Bir kere yavaş yürürüm. Yokuş yukarı zorlanırım, çok uzun yürüyünce telef olurum. Ama kendimi zorlarım, sınırlarımı aşmaya çalışırım, aşarım da.
2020 yılından beri düzenli yürüyüşlere gidiyorum. Türkiye'de Likya, Karia, Kaçkarlar, Frig'de yürüyüşler yaptım. Yurt dışında El camino, Sevilla (İspanya), Thames Path, Cotswolds, London Loop, Cornwall (İngiltere), Klagenfurt (Avusturya), Sochi (Slovenya), Matka (Makedonya) rotalarında yürüyüşler yaptım.
Şimdi ise amacım yeni işaretlenen Efeler Yolu'nu başından sonuna yürümek. Neden, çünkü Ege'liyim. Rotanın başlangıç noktası neredeyse arka bahçem, ve sanırım Efe ruhum kabardı.
Comments